ویتامین b1 – بهترین منابع غذایی + انواع قرص

تعریف ویتامین b1 :

تیامین یا ویتامین b1 یکی از اعضای ویتامین های گروه b است ، که در فرایند تبدیل غذا به انرژی (متابولیسم) نقش دارد ، همچنین در حفظ سلامتی سلول های عصبی و عضلانی نیز تاثیر گذار است. این ویتامین باعث تبدیل گلوکز به انرژی مورد نیاز برای سلول ها می‌شود و بدون آن ، متابولیسم به خوبی شکل نمی‌گیرد. ویتامین b1 را می‌توان از موادی همچون گوشت قرمز ، ماهی ، برنج ، نخود فرنگی و سبزیجات تغذیه کرد.

منابع غذایی ویتامین b1 :

• غلات : نخود ها ، ذرت ، جو ، برنج و…
• گوشت : گوشت قرمز ، گوشت مرغ و گوشت های دیگر
• ماهی : قزل آلا ، سردابی ، ماهی های چرب
• سبزیجات : اسفناج ، بروکلی ،نعناع هندی
• آجیل و دانه ها : برخی از آجیل ها ، لوبیا سبز

مکمل های دارای ویتامین

کمبود ویتامین b1 :

کمبود ویتامین b1 می‌تواند به بیماری شناخته شده به نام بری-بری منجر شود که اثرات منفی جدی بر سلامت دارد. بری-بری به دلیل کمبود تیامین در سیستم بدنی ایجاد می‌شود و اثرات آن ممکن است شامل موارد زیر باشد :

• اختلالات عصبی : شامل سختی در حرکت عضلانی ، درد عضلانی ، تضعیف عضلات و مشکلات حرکتی.
• اختلالات قلبی : ممکن است باعث علائمی مانند ضربان قلب بسیار سریع (تاکی کاردی) و یا تنفس بسیار سریع (تاکی پنی) شود.
• اختلالات گوارشی : شامل اختلالات در جذب مواد مغذی از دستگاه گوارش.
• تغییرات در سیستم عصبی مرکزی : ممکن است باعث افزایش تحریک و اضطراب شود.

برای جلوگیری از کمبود ویتامین b1 مهم است که یک رژیم غذایی متنوع و تغذیه ای سالم داشته باشید ، که حاوی منابع مختلف از این ویتامین و دیگر مواد مغذی باشد. در موارد خاص ممکن است نیاز به مکمل تیامین به عنوان جلوگیری و یا درمان کمبود ویتامینی وجود داشته باشد. ما در رژیتامین به شما کمک می‌کنیم تا بهترین رژیم های غذایی را داشته باشید

نقش ویتامین b1 در بدن :

وظیفه اصلی تیامین یا ویتامین B1 در بدن، نقش مهمی در متابولیسم (فرآیند تبدیل غذا به انرژی) دارد. به عنوان یکی از اعضای گروه ب ویتامین‌ها، تیامین در فرآیند تبدیل گلوکز (قند خونی) به انرژی ضروری برای سلول‌ها شرکت می‌کند.

علاوه بر این، ویتامین B1 نقش مهمی در حفظ سلامتی سیستم عصبی دارد. کمبود تیامین می‌تواند به اختلالات عصبی و عضلانی منجر شود. استفاده از تیامین به عنوان یکی از عناصر اساسی در مواردی مانند پیشگیری از بیماری های عصبی و افزایش انرژی بدن مورد استفاده قرار می‌گیرد.

نقش ویتامین b1 در بارداری :

• سلامت عصبی نوزاد : تیامین در تشکیل و سلامت عصبی نوزاد نقش دارد. این ویتامین در فرآیند تبدیل غذا به انرژی شرکت می‌کند که برای رشد و توسعه سلول‌ها، به ویژه سلول‌های عصبی نوزاد، بسیار مهم است.
• کاهش خطر اختلالات نورولوژیک : مصرف کافی تیامین در دوران باردار می‌تواند به کاهش خطر اختلالات نورولوژیک در نوزاد کمک کند. کمبود تیامین می‌تواند به بیماری‌هایی مانند بری-بری منجر شود که تأثیرات منفی بر سلامت نوزاد دارد.
• پشتیبانی از سیستم ایمنی : تیامین در تقویت سیستم ایمنی نقش دارد و مصرف کافی این ویتامین ممکن است به مادر و نوزاد در مقابل عفونت‌ها مقاومت بخشد.

همچنین، توصیه می‌شود که زنان باردار یا دارای قصد بارداری، به یک رژیم غذایی تنوع‌بخش که شامل مقدار کافی تیامین و دیگر ویتامین‌ها و مواد مغذی باشد، توجه داشته باشند.

ویتامین b1 در بارداری :

آیا باردار نیاز به مصرف مکمل ویتامین ب۱ دارد؟

نهایتاً توصیه در مورد مصرف مکمل B1 (تیامین) در دوران باردار به میزان نیاز افراد بستگی دارد و بر اساس ویژگی‌های هر فرد ممکن است متفاوت باشد. اگر زنان باردار از یک رژیم غذایی تنوع‌بخش و سالم بهره‌مند باشند که تمام گروه‌های مواد مغذی را دربرگیرد، نیاز به مکمل‌های ویتامینی کمتر می‌شود.

 در نوزاد کمک کند. کمبود تیامین می‌تواند به بیماری‌هایی مانند بری-بری منجر شود که تأثیرات منفی بر سلامت نوزاد دارد.

آیا باردار نیاز به مکمل ویتامین ب۱ دارد؟

نهایتاً توصیه در مورد مصرف مکمل B1 (تیامین) در دوران باردار به میزان نیاز افراد بستگی دارد و بر اساس ویژگی‌های هر فرد ممکن است متفاوت باشد. اگر زنان باردار از یک رژیم غذایی تنوع‌بخش و سالم بهره‌مند باشند که تمام گروه‌های مواد مغذی را دربرگیرد، نیاز به مکمل‌های ویتامینی کمتر می‌شود. مکمل B1 ممکن است در موارد زیر مورد نیاز باشد :

1- رژیم غذایی ناکافی یا یک‌طرفه : اگر زنان باردار رژیم غذایی ناکافی یا یک‌طرفه داشته باشند و از تمام گروه‌های مواد مغذی به مقدار کافی بهره‌مند نشوند، مصرف مکمل‌های ویتامینی توصیه می‌شود.

2- شرایط خاص : در موارد خاص مثل حالت‌های خاص مرتبط با سلامتی یا توصیه‌های پزشک، ممکن است نیاز به مصرف مکمل B1 وجود داشته باشد.

بیشترین مقدار b1 در مواد غذایی :

مقدار تیامین (ویتامین B1) در مواد غذایی مختلف متنوع است و به طور عمومی به میلی‌گرم (mg) یا میکروگرم (mcg) برای هر 100 گرم یا به ازای سروینگ واحد اندازه‌گیری می‌شود. در زیر مقدار تیامین در برخی از مواد غذایی ذکر شده است:

• گندم کامل (نان کامل) : حدود 0.4 میلی‌گرم در هر 100 گرم.
• برنج قهوه‌ای : حدود 0.07 میلی‌گرم در هر 100 گرم.
• جو : حدود 0.8 میلی‌گرم در هر 100 گرم.
• نخود : حدود 0.4 میلی‌گرم در هر 100 گرم.
• ماهی ( قزل‌آلا) : حدود 0.1 میلی‌گرم در هر 100 گرم.
• پسته : حدود 0.1 میلی‌گرم در هر 100 گرم.
• مرغ : حدود 0.07 میلی‌گرم در هر 100 گرم.

توجه داشته باشید که مقادیر دقیق می‌توانند بسته به شرایط رشد و فرآوری مواد غذایی متفاوت باشند. همچنین، این مقادیر به میزان مصرف واقعی در رژیم غذایی فرد بستگی دارد.

مکمل های دارای ویتامین

بیماری های ناشی از کمبود ویتامین b1 :

کمبود تیامین (ویتامین B1) می‌تواند به بیماری‌های جدی منجر شود. دو بیماری شناخته شده به عنوان نتیجه‌ی کمبود تیامین عبارتند از :

1- بیماری بری-بری :

بری-بری یکی از بیماری‌هایی است که ناشی از کمبود تیامین می‌باشد. این بیماری معمولاً در افرادی که رژیم غذایی فقیر در تیامین دارند، ایجاد می‌شود. علائم شامل ضعف عضلانی، درد‌های عضلانی، عدم تعادل، مشکلات قلبی، و در موارد شدیدتر ممکن است به ناتوانی حرکتی منجر شود.

بری-بری به‌طور کلی به دو نوع تقسیم می‌شود:

1. بری-بری خشک (Dry Beriberi) : در این نوع بری-بری، تأثیرات اصلی بر سیستم عصبی مرکزی دیده می‌شود. افراد ممکن است با علائمی مانند ضعف عضلانی، کاهش حس در دست و پا، درد و سختی در حرکت مواجه شوند. این نوع بری-بری عمدتاً به علت کمبود تیامین در رژیم غذایی ایجاد می‌شود.

2. بری-بری مرطوب (Wet Beriberi) : در این نوع، اثرات اصلی بر قلب و سیستم عروقی دیده می‌شود. این ممکن است به علائمی مانند تاکی‌کاردی (ضربان سریع قلب)، تاکی‌پنی (تنفس سریع)، تورم، و افزایش حجم قلب منجر شود. بری-بری مرطوب معمولاً در افرادی که دچار بیماری قلبی هستند و همچنین کمبود تیامین دارند، اتفاق می‌افتد.

هر دو نوع بری-بری نیاز به توجه و درمان جدی دارند، و اگر شما یا کسی دیگر علائم مشکوکی تجربه می‌کنید، حتماً به پزشک خود مراجعه کنید.

2- بیماری سندرم کورساکوف :

سندرم کورساکوف (Korsakoff’ssyndrome) : این سندرم به طور عمدتاً بر اثر تیامین کمبود به مدت زمان طولانی ادامه داشته و بر خلاف سندرم ورنیکه که بهبود پذیر است، اغلب بهبودی کمتری نشان می‌دهد. این سندرم علائمی از قبیل اختلال حافظه، افت توانایی یادگیری جدید، ساختار داستان‌های غیردقیق، و گاهی اوقات ایجاد خلق و خوی مثبت (فبریکی) را شامل می‌شود. سندرم ورنیکه-کورساکوف معمولاً به دلیل مصرف مفرط الکل در افرادی که ناکافی تیامین مصرف می‌کنند، رخ می‌دهد. درمان این سندرم اغلب شامل تزریق تیامین، مدیریت تغذیه، و توقف یا کاهش مصرف الکل است.

مقدار نیاز به تیامین یا ویتامین B1 بر اساس عوامل مختلف از جمله سن، جنسیت، فعالیت فیزیکی، و وضعیت بهداشتی متغیر است. توصیه‌های مربوط به مقدار روزانه تیامین ممکن است توسط سازمان‌های بهداشتی مختلف متفاوت باشند.

به طور کلی، براساس توصیه‌های مؤسسه ملی سلامت (NIH) در ایالات متحده، میزان توصیه‌شده تیامین برای افراد بالای 14 سال حدود 1.2 میلی‌گرم در روز است. برای افراد زیر 14 سال، میزان توصیه‌شده کمتر است. ولی ، در موارد خاص مانند بارداری یا شرایط بهداشتی خاص، نیاز به تیامین ممکن است افزایش یابد. همچنین، افراد با مصرف الکل بیش از حد، افراد مبتلا به بیماری‌های معین، یا کسانی که دچار مشکلات جذب مواد مغذی هستند، نیاز به توصیه ویژه‌ای دارند.

تیامین (ویتامین B1) از مواد غذایی تامین می‌شود و در اکثر موارد، نیاز به مصرف مکمل‌های ویتامین B1 برای افراد سالمند و یا با رژیم غذایی تنوع‌بخش توصیه نمی‌شود. منابع غذایی غنی از تیامین شامل غلات کامل (مانند نخودفرنگی، برنج قهوه‌ای، و جو)، گوشت، ماهی، سبزیجات، و مواد غذایی دیگر هستند. با این حال، در موارد خاص ممکن است نیاز به مصرف مکمل‌های تیامین وجود داشته باشد. این موارد شامل افرادی هستند که:

تعریف دیگری از ویتامین ب۱ :

ویتامین ب۱( تیامین) :

ویتامین‌های گروه ب شامل ویتامین‌های B1 (تیامین)، B2 (ریبوفلاوین)، B3 (نیاسین)، B5 (پانتوتنیک اسید)، B6 (پیریدوکسین)، B7 (بیوتین)، B9 (اسید فولیک) و B12 (کبالامین) می‌شوند. این ویتامین‌ها نقش مهمی در عملکرد سیستم عصبی، متابولیسم، تولید انرژی، و سلامت پوست دارند.

این ویتامین‌ها به عنوان گروه B یا همچنین با عنوان ویتامین‌های B-کمپلکس در یک دسته قرار می‌گیرند، زیرا همگی عضوهای یک خانواده هستند و در کل سیستم بدنی به یکدیگر وابسته‌اند. این ویتامین‌ها در فرآیندهای متابولیک، تولید انرژی، و سایر فعالیت‌های بیولوژیکی با هم هماهنگ عمل می‌کنند.

این تقسیم‌بندی عددی به این ویتامین‌ها بر اساس ترتیب شناخته‌شدن آنها اضافه شده است. به عنوان مثال، ویتامین B1 یا تیامین اولین ویتامین در این گروه است. این شیوه نامگذاری به سادگی برای تفکیک بین اعضای این گروه مورد استفاده قرار گرفته است.